مهمترین اشکال و آرمان تحول، فقدان نظریهی معین که چونان چهارچوب کلی بخش فکر و فعل اصحاب این گفتمان، و نداشتن نگرش دستگاهوار و نظامند بدین مقولهی مهم است.
اینکه: غالب نخبگان و طلایه داران این آرمان حیاتی، بیش از آنکه ایجابی و عملی برانند، بر بیان کاستی ها و ناراستی ها اصرار می ورزند، برخی نیز از این مرحله عبور می کنند، بی آنکه دستگاهی مشخص و برای تحقق تحول و اصلاح پیشنهاد بدهند، به بیان انبوهی از گزاره های بسنده می کنند، و اگر نگاه کلانی نیز ارائه می نمایند، یا فاقد نظریهی یا دستکم روشن نیست که مجموعهی نظرات پیشنهادی بر چه و بنیادی برساخته است. به نظر این کمترین، این نکته، عیب و نقص و اساسی کار اصحاب گفتمان تحول و اصلاح نظام حوزه و نهاد است.
دریافت فایل معرفی نظام پرورش مآل
حقیر سعی کرده ام در این وجیزه این نقیصه را مرتفع کنم، از این رو پس از آفات و آسیب ها و قبل از هر سخنی، به شرح نظریهی مبنا و مختصات نظام برآمده از آن در قالب دو فصل مجزا می پردازم.
نظام «پرورش مآل»، عبارت است از نظام علمی آموزشی مبتنی بر «فطرتمند انگاری» آدمی که سعی می کند از رهگذر شناسایی، پرورش و به فعلیت رساندن استعدادهای گوناگون، بی پایان و شگرف انسان، به تحقق «شأن عبد – خلیفه اللهی» او کمک کند. این نظام علمی، دارای مبانی «انسان شناختی»، «معرفت شناختی»، «روش شناختی» و «غایت شناختی» خاص و معین است.