یادگیری همیارانهی رایانه محور
گروهی از پژوهشگران علوم یادگیری تمامی دورههای آموزش رسمی از مهدکودک تا آموزش عالی و نیز آموزش غیر رسمی همچون موزه را مورد مطالعه قرار دادهاند. بر پایۀ سیاست گذاریهای آموزشی در جهت افزایش دسترسی یادگیرندگان به رایانه و اینترنت، رایانهها در تمامی دورهها و بخشهای آموزشی، مهم تشخیص داده شدهاند. تشویق دانش آموزان برای یادگیری مشترک در گروههای کوچک به طور فزایندهای مورد تاکید علوم تربیتی قرار دارد.
عبارت “یادگیری همیارانه رایانه محور” به یادگیری به کمک رایانه و یا تجهیزات شبکه اشاره دارد. این نوع یادگیری همیارانه میتواند به صورت تعامل توامان یادگیرندگان همچون گفت و گوی هم زمان باشد و یا میتواند به صورت یادگیری نا همگام با مشارکت مجزا و خارج از محدودیت زمانی همچون ارسال و دریافت رایانامه مورد استفاده قرار گیرد.
محققان علوم تربیتی تمامی روشهایی را که توسط رایانه امکان پذیر است، مطالعه کرده و به این نتیجه رسیدهاند که ارتباط یادگری همیارانه با فناوری بسیار پیچیده است. ورود مطالعۀ مشارکتی، تجهیزات رایانهای و آموزش از راه دور به علوم تربیتی، مسائل جدیدی همجون نظریههای جدید یادگیری یا بروز فرضیات جدیدی را در چگونگی مطالعه مطرح کرده است. به طور خاص، تحقیقات روی یادگیری همیارانۀ رایانهمحور نشان دهندۀ پرورش قدرت تحلیل یادگیری و فرایندهای تعاملی است. نتیجه این تحقیقات همچنین نشان دهندۀ محدودیتها و ضعفهای روشهای شناختی سنتی متمرکز بر یادگیری فردی است.